SESSİZ ÇOĞUNLUK,

HAYATIN HER SAFHASINDA MÜCADELE VARDIR VE OLACAKTIR.İNSAN OĞLUNUN HAYAT MÜCADELESİ GERÇEK ANLAMDA ANA OKULU İLE BAŞLAR DİYE DÜŞÜNÜRÜM,AMAN ALLAH BİTMEK BİLMEYEN DÖNEMİN SANKİ BAŞLANGICIDIR O GÜNLER...

ASSUBAY ONUR MÜCADELESİ,KAZANIMLARIMIZ, ANAYASAL HAKLARIMIZIN ELDE EDİLMESİ BU PLATFORMLARDA HUKUKSAL YOLLARDAN ARKADAŞLARIMIZIN VERDİĞİ MÜCADELE SÜRÜYOR.

ZAMAN ZAMAN BU KÖŞELERDE BU MÜCADELE İÇİNDE OLAN ARKADAŞLARIMIZIN SAYISININ TOPLAM SAYIMIZIN MAKSİMUM YÜZDE 15 GİBİ OLDUĞU TELAFFUZ EDİLİR.

ANA SORUNUMUZUN İŞTE BU 'SESSİZ ÇOĞUNLUĞUN' BU MÜCADELE İÇİNE NASIL KATABİLECEĞİMİZ YÖNÜNDE NELER YAPILABİLİR ? EMİNNİM Kİ BİR ÇOK ARKADAŞIMIN BU KONUDA SÖYLEYECEĞİ ÇOK ŞEY VARDIR.BİRBİRİMİZLE DİDİŞMEK YERİNE BU VE BUNA BENZER DÜŞÜNCELERİMİZİ BİR BİRİMİZLE PAYLAŞMALI NELER YAPILABİLİR, NASIL HAYATA GEÇİREBİLİR BAĞLAMINDA BİR MASA ETRAFINDA KONUŞABİLMELİ RESİMİ NETLEŞTİRME YÖNÜNDEN ADIMLAR ATMALIYIZ.

ARTIK BU SİTELERDE BİLİYORUM Kİ HİÇ KİMSE DİDİŞMEK VE BİRİLERİ HAKKINDA ATIŞMALARA ŞAHİT OLMAK İSTEMEMEKTEDİR.

GİTTİĞİNİZ YERLERDE LÜTFEN BİR KAÇ DAKİKADA OLSA ASSUBAY ARKADAŞLARINIZA SORUN ?

-TUNCER KÜÇÜK
-17 EKİM
-TEMAD SORUN SORUN Bİ HABER BİR KESİM NE OLUYOR NE BİTİYOR.

SEBEP ÇOK... BİLİNİYOR
İNSANLARI İLK ÖNCE AÇLIĞA MAHKUM EDECEKSİN,EZECEKSİN,SİNDİRECEKSİN,PARÇALAYACAKSIN VE YİYECEKSİN.

BİRDE BİZ; NE OLUYORUZ,NEDEN BİR ARAYA GELİP YÜZ YÜZE KENDİMİZİ İFADE ETMEK ADINA KONUŞAMIYORUZ.
DOST ELLER HALA HAVADA
DOST ELLER BULUŞMAK İÇİN
DOST ELLER SARILMAK İÇİN
BU ELLER KENETLENMEK İÇİN

BEKLİYOR,UZATIN ELLERİNİZİ,VAKİT ÇOK GEÇ OLMADAN...

SAYGILARIMLA *ATİLLA ABAYLI
--

NOT: Sayın Abaylı'nın mesaj panosundaki yazısı üyelerimizin aynı konu üzerindeki değerli fikirlerinin aynı başlık altında toplanması amacıyla Forum bölümümüze taşınmıştır,bilgilerinize,saygılarımızla.

FORUM YÖNETİCİSİ

Sayın Abaylı,
'Sessiz Çoğunluk'başlıklı yazınızda,özetle emekli Assubayların ilgisizliğinden yakınmış,TEMAD,T.Küçük,17 Ekim konularına yaklaşımlarının sorgulanmasını istemişsiniz.
Kendi kendime hayal kurduğum anlarda,en çok istediğim (eğer ki bir gün emeksiz bir para kazanırsam,)
TANINMIŞ BİR ARAŞTIMA ŞİRKETİNE 'EMEKLİ ASSUBAYLARIN PROFİLİNİN ÇIKARTILMASI' isteyeceğim.
İnanıyorum ki,yaşadıklarımdan aldığım sonuçlarla,araştırma şirketinin sonuçları birbirlerine çok yakın çıkacaktır.
Büyük bir çoğunluk,"ASKERLİK YAŞAM BİÇİMİDİR",tezini doğrularcasına,ürkek,çekingen ve sinmiş olarak yaşama devam ediyorlar.Assubay sorunlarından bî haber gibi görünüyorlar.TEMAD ilgilerini çekmiyor. T.Küçük adını hiç duymamışlar.
Örneğin,bu konularla ilgili,ordu evinde yanımdaki arkadaşımla konuşurken,yakınımızdakilerin duyması sonucu,öylesine tepkiler aldım ki kendimi bir anda subay ordu evinde zannettim.Anladım ki,onların üstlerine bağlılıkları,ölene kadar devam edecek.
TEMAD'a üye olan kesim ise,emekli Assubay olmanın gerektirdiğini yapmanın huzuru içindeler.Üyelerin %10'unun dışındakileri harekete geçirmek,eylem yaptırmak adeta imkansız.Onlar askerlik anıları ve lokalleri ile mutlu olan kesimdir.Hak arama ,eylem yapma,öne çıkma onlara göre değildir.Üye olarak yeteri kadar özveride bulunduklarına inanırlar.
Sanırım en az oranda bulunan kesim,Assubay sorunlarını bilen,çözüm arayan,inandıkları anda harekete geçen/geçebilecek olanlardır.Sayı olarak çok azlar.Ama çok bilgili ve yürekliler.
Benim önerim; az sayıda olsalar da bu kişilerin örgütlenerek Assubay davasına öncü olmalarıdır.
Nasıl yapılır? Nasıl hayata geçirilebilir?
Buyurun, herkes fikrini söyleyebilir.
Saygılarımla.
---
Not: Sayın Ender Özkan'ın mesaj panomuza gönderdiği Sayın Abaylı'nın görüşlerine istinaden yazdığı yazı forum bölümüne taşınmıştır,bilgilerinize,saygılarımızla.

FORUM YÖNETİCİSİ

Saygıdeğer Arkadaşlarım
Bizler henüz üzerimizden boşvermişlik ve umutsuzluk gömleğini çıkaramamışız yoksa 100 bin emekli 100 bin çalışan aile fertleri ile birlikte bir milyon nitelikli üstelik hak eden bir çoğunluk olarak vurduğu yerden ses getiririz. Hepimiz birbirimizden birşeyler bekliyoruz ben kendimi kurtardım gerisi tufan diyenlerimiz siteye bile girip ana sayfada bir müjde varmı diye bakıp yazılan yazıları okuma zahmetine katlanmayan arkadaşlarımız var;Sanat enstitüsü muadeli tahsil görmesine rağmen kendisini ortaokul mezunu sanan arkadaşlarımız var, lise mezunları birinci dereceye yükselmiyor biz yükseldik Allahtan belanızımı istiyorsunuz öğretmenlerle kendinizi kıyaslayın diyen arkadaşlarımız var; (yazıları TEMAD ve sitemizde mevcut) Bizi temsil görevini sadece kartvizitlerinde görenler var buna birde toplumun olumsuz imajını eklediğiniz zaman elbette bu sıkıntılarımız bu önyargılar olacaktır;
Önce biz inanmalıyız ben hiç umudumu kaybetmedim özellikle bu sitenin kurulmasından sonra bazı taşları yerinden oynatmamıza rağmen muhataplarımızı henüz değiştiremesekte bizler olumlu yönde değişiyoruz sorguluyoruz talep ediyoruz ses getiriyoruz yeterlimi elbette değil;
Bir benle ne olur demeyiniz unutmayın bir mıh bir nalı bir nal bir atı bir at bir yiğidi bir yiğit savaşı kurtarır.
HEPİMİZİN YAPACAĞI BİRŞEYLER MUTLAKA VAR ONUR MÜCADELESİNİ KAZANMAMAMIZ İÇİN HİÇBİR NEDEN YOK YETERKİ SESSİZ ÇOĞUNLUĞUN MÜCADELEYE KATILIMINI SAĞLIYALIM
TEMADIN OLUMSUZLUKLARINI BAHANE ETMEDEN ÜYE OLUP OLUMSUZLUKLARI DÜZELTELİM BU SİTE YASAL BİR ÖRGÜTLENME DEĞİLMİDİR? BURADA KENDİMİZİ İFADE EDELİM İNANIYORUZ Kİ BİZİM İLGİMİZ SORGULAMAMIZ DESTEĞİMİZ YASAL TEMSİLCİLERİMİZİ DE HAREKETE GEÇİRECEK HANTAL VE STATÜKOCU ZİHNİYET DEĞİŞECEK BU DEĞİŞİM BİZİM KADERSİZLİĞİMİZİ DEĞİŞTİRECEKTİR
YARINI BEKLEMEDEN BUGÜN BENDE VARIM BENDE İNSANIM BENDE HAKEDİYORUM DİYEBİLMELİYİZ.
Onur mücadelesinin başarıya ulaştığı günler dileği ile saygılar sunuyorum

benim onurlu olmak için assubay olmama gerek yok.sıradan bir insan olarak da onuruma düşkünüm ve hayatın her alanında onurumun mücadelesini veriyorum.trafikte haklarım ihlal edildiğinde de,bankada sıra beklerken haklarım ihlal edildiğinde de beni yok sayanlara karşı gereken tepkiyi gösteriyorum,zorla da olsa haklarıma saygısızlık yapanlara kuralları hatırlatıp onurumu korumaya çalışıyorum.bir kişi önüme geçse ne olacak ki demiyorum,kural ihlali yapanları sorumlusuna bildiriyorum.kısaca toplumsal yaşama duyarsız kalmıyorum,haklarımın hiçe sayılmasına göz yummuyorum.kendime saygım,onurumu korumam zaten kendiliğinden geliyor.

işin askerlik boyutu da çok farklı değil aslında.aynı mantıkla hareket ettiğimizde onurumuzu korumuş oluyoruz.birinci derecenin dördüncü kademesine düşemeyen tek devlet memuru assubaylardır dediğimiz zaman aslında bende burdayım,hakkımı istiyorum demiş oluyoruz.oyak benim paramla kuruldu,ben ayakta tutuyorum beni de yönetim kadrosuna almak zorundasın dediğimizde onurumuzun mücadelesini vermiş oluyoruz.ordu evleri ve sosyal tesislerimizin iyileştirilmesi konusunda taleplerde bulunduğumuzda kendimize olan saygının mücadelesini vermiş oluyoruz.bakın TEMAD yok.kendime olan saygım ve onuruma düşkünlüğüm için kimseye de ihtiyacım yok.her fert kendinden sorumludur.onurunu koruma işini başkalarına,kurumlara,derneklere ihale edenler zaten onurdan bahsetmemelidir.kendisinden on yaş küçük bir üsteğmenin karşısında ellerini ovuşturarak yılışan bir kıdemli başçavuşun hak aramaya,kendine saygı beklemeye de hakkı yoktur.onlar hiç bir zaman bir Tuncer KÜÇÜK,bir Ersen GÜRPINAR olamayacaklardır.

benim babam öldüğünde bana sadece onurunu miras bıraktı.mertçe yaşadı,onuruyla vefat etti.şimdi bu mutluluk ve gururla çocuklarıma onurlu bir isim bırakmanın mücadelesini veriyorum.yarın emekli olup torunlarıma askerlik anılarımı anlatırken içim çok rahat olacak.bir taraftan başarılarımla övüneceğim belki ama diğer taraftan da onurumu çiğnetmemiş olmanın haklı gururunu yaşayacağım.başım dik,içim huzurlu olarak devredeceğim
bayrağı.

Emekli assubaylar topluluğu olarak bizlerin gerçek anlamda iyi analiz edilmeye ihtiyacı olan bir toplum olduğumuzu öncelikle belirtmek isterim. Bizlerin gerçek anlamda ordunun belkemiği, omurgası ve emekçileri olduğumuz bilinen bir gerçekliktir. Bizlersiz bir Türk Silahlı Kuvvetleri olamayacağı gibi assubayların enterne olduğu düşünüldüğünde ise ortada güçlü bir ordunun varlığından söz etme imkanı olamayacağı da büyük gerçekliktir.
Hal böyle iken bizler görevde bulunduğumuz yıllarda çağa ayak uydurma yeteneğini kaybetmiş İç Hizmet Kanunu dayatmalarıyla yaşamları kep ile postal arasına mahkum edilme taktiklerine maruz kalmış ve lojman kaygısı gibi bazı ekonomik faydalar sağlayacak kazanımların kaybedilme korkusuyla da zaman zaman kendi içsel çekişmelerimizin zararlarını birebir görümüş zaman zaman da yine son yıllarda sicil notu dayatması sonucu bazı önemli ekonomik kazanımlarımızın elde edebilme gayreti içine sokularak oluşturulan toplumsal baskının acılarını da yaşamış bir toplum olduğumuz hepimizce bilinen başka bir gerçektir. Yıllar içinde bizler zaman zaman kısıtlı lojman imkanlarının kullanımına yönelik ve özellikle de tahsisli lojman dalavereleri nedeniyle birbirimize düşürülme taktiklerine maruz kalmış bu sayede toplumumuzun birbirini yemesine diğer kademelerce çoğu zaman seyirci kalınmıştır. Yine son yıllarda sicil notu ile birinci dereceye çıkma gibi anti demokratik uygulamaya maruz kalmış olan toplumumuz bireysel anlamda haklı olarak yine geleceğini düşünme kaygısı içinde maruz kaldığı bazı haksız dayatmalara sesini çıkarma gücünü kendinde bulamayarak ve çoğu zaman da lanet olsun diyerek kendinden beklenmeyen bir takım baş eğmelere maruz bırakılmıştır.
Bunun yanında haksız savunmalar, tayin baskıları, görev yeri değişiklikleri gibi adaletsiz ceza yöntemleri ile sindirilmeye çalışılmış çoğu zaman yüksek öğrenim haklarının elinden alınma girişimlerine de şahit olmuş bir topluluk olarak gerilerde bıraktığımız çalışma hayatının zorluklarını iliklerine kadar yaşamış bir toplum olduğumuz ise başka bir gerçeğimizdir.
Bunlar bizler görevde iken emekli olmadan yaşadığımız haksız dayatmaların birer örneği ve bizlerinde toplumsal sıkıntılarımızın başlıcalarıdır.
Görevde bulunduğum süre içinde yaşadığım bir olaydan küçük bir anekdotla yazıma devam etmek isterim. 2002-2003 lü yıllarda yirmidört yılını doldurmuş assubayların nöbet hizmetlerinden muaf tutulmasına yönelik kanunun çıkmasının ardından, görevde bulunduğumuz sırada komuta kademesi yememiş içmemiş ve bu nasıl olurda kademeli kıdemli başçavuş nöbetten düşer sıkıntısı içinde bizlere nöbet değilde görev adı altında başka nöbet yerleri dayatma konusuna maruz kaldığımızda yüzlerce assubayın görev yaptığı koskoca garnizonda dilekçe veren assubay sayısının bir elin parmakları kadar olduğunu söylemem sanırım bizim toplumsal durumumuzu anlatacak iyi örneklerden biri olmalıdır. Neden dilekçe vermiyorsunuz diye diğer arkadaşlarımıza sorduğumuzda ise gerekçelerinin; ben garnizona yeni tayin oldum, çocuklar okula yeni başladı, oğlanın üniversitesi var, ben Ankara dan ayrılamam beni tayin ederlerse ben yanarım, lojmana yeni girdim, başım belaya girsin istemiyorum gibi bazı mazeretler arkasına sığınamaya kalkışan arkadaşlarımızın durumuna birebir şahit olmuş kişi olarak içimden sadece bir acıma duygusunun geçtiğini ve kendi kendime yazık gerçekten çok yazık demekten başka bir yol bulamadğımı da ayrıca belirtmek isterim.
Değerli arkadaşlarım, bizler artık meslekten emekli olmuş kişileriz o zamanki sorunlarımızı belki şimdi muvazzaf arkadaşlarımız yaşıyor ancak şimdilerde bizlerin yaşadıkları ise artık tamamen başta ekonomik formasyon ağırlıklı hak kayıplarımız olmasının yanında en büyük toplumsal haksızlık olarak algıladığımız göreve başlangıç ve bitiriş derecelerimiz, intibaklarımız ve inatla sadece bizlere verilmeyen görev tazminatlarımızın yanısıra diğer sosyal adaletsizlikler olarak ayrıştırabiliriz, bütün bunların yanında bizlere dayatılan bu haksızlıkların sona ermesi amacıyla başta emekliassubaylar.org sitesi olmak üzere çeşitli toplumsal platformlarda ve yasal temsilcimiz TEMAD şemsiyesi altında hak arama mücadelemizi demokratik yollardan ve usulüne uygun olarak sürdürme gayreti içinde bulunmaktayız. emekliassubaylar.org sitesi, TEMAD ın yasal temsilcimiz olduğunu her ortamda telaffuz ederek onun kurumsal kimliğine olan saygısını her defasında deklere ederek ve daha özgür bir kulvarda onur mücadelesinin bayraktarlığını yaparken. Mevcut TEMAD yönetimi ise bu desteği yok sayma gayretini göstermekten geri kamadığı gibi statükocu yapısının bozulmasını içine sindirememekte ve üzerine serpilmiş ölü toprağını atamayarak bizlerin hak arama yolundaki destek ve önerilerine kayıtsız kaldığı gibi kendi içindeki mücadele mekanizmalarını bir türlü harekete geçirememekte ve toplumumuzun isteklerine cevap vermekte yetersiz kaldığı gözlenmektedir. TEMAD ın toplumsal kazanımlarımız için yeterli gayreti ve çalışmayı gösterememesinin yanında özellikle de kaynak yaratmaya yönelik plan ve projeleri olmaması ve bazı resmi kurumların güdümünden kurtulamaması ise gerçek bir STÖ olma yolunda hiç bir çaba sarfetmediği gibi kendine benzer bazı derneklerin gölgsei altında kalmaktan da kurtulamadığı görülmektedir. Bütün bunların yanında son dönemlerde yaşanan üye ihraç etme faaliyetleri ise en aktif oldukları konu olarak göze çarpmaktadır. Kaldı ki tarihinde ilk kez bir emekli meslektaşımızın bireysel olarak yapmış olduğu eyleme bile destek olmadığı/olamadığı gibi köstek olmaktan da geri kalmayarak tarihi bir hata ile onur yürüyüşünü gerçekleştiren meslektaşımızı dernekten uzaklaştırdığına ise hep birlikte şahit olduk.
Toplumsal olarak yapımız ele alındığında hepimizin hiç bir şeyden geri kalmadığımız, her birimimizin bir başkasından daha iyi bildiğimizi, en iyi mücadeleyi kendimizin yaptığımızı bizim bildiğimizin en iyisi olduğunu bu platformlarda hep görmekteyiz. Bizler elbette öyleyiz en iyisini bizler biliriz! Bize bir laf atıldığında hemen cevabını da veririz. Ama kazın ayağı dışardan bakıldığında maaalesef hiç de öyle değil. Nasıl mı?
Öncelikle şunu açık yüreklilikle söylemek isterim. Birincisi TEMAD üye sayımızın ülke genelindeki sayımıza bakıldığında 1/5 oranında bile olmadığı bildiğimiz acı bir gerçektir. Diğeri Ankara da yirmi bin emekli assubay var denilmekte bunlar aileleri ile birlikte ele alındığında yaklaşık yüzbin kişiye tekamül etmekle birlikte, meclis önündeki basın açıklamasında yüzelli emekli meslektaşımız, hadi sadece kendimizi baz alalım geri kalan ondokuz bin sekizyüz elli meslektaşımız nerede?, Anıtkabir de ikiyüzelli meslektaşımız, geri kalan ondokuzbin yediyüz elli meslektaşımız nerede? Sanırım herkes biricik aile fertleriyle evlerinde kahvaltısını yapıyordur nasılsa orada ikiyüz elli kişi vardır haklarını alacak. Bu mudur toplumsal duyarlılığımız bunlar acı ama gerçek ve iyi anliz edilmesi gereken sayısal değerlerdir.
Bir başka ve en önemli hususlardan biri ise, onur yürüyüşünü gerçekleştiren arkadaşımızın Anıtpark ta karşılanışı bir rakam verilmiş ellbir kişi diye ee nerde kaldı ondokuzbin dokuzyüz kırkdokuz kişi yok orta da!! pardon bunların ikiyüz kişisi arslanlı yolun başında TEMAD törenini bekliyordu hiç akıllarına gelmedimi acaba önce gidip onur yürüyüşünü yapan arkadaşımızı karşılayalım da sonra TEMAD Anıtkabir törenine katılırız demek!! Neyse işte değerli meslektaşlarımız bende böyle bir profilden baktım inanın ki amacım hiç kimse ve topluluğu hedef almak değildir. Sadece bizim en önemli toplumsal sorunumuz bence işte bu duyarsızlık, ilgisizlik ve boş vermişliktir. Ve gerçekten çok iyi analiz edilmesi gerekmektedir. Saygılarımla...

Dini ağırlıklı TV kanallarında ve yazılı basında asker, şehit ve gaziler ile programlar düzenlenmekte, şehit aileleri ve gazilere iftar yemekleri verilmekte, evlerine ramazan paketleri gönderilmektedir. Burada verilmeye çalışılan mesaj 'Peygamberler ocağı' olan ordunun halkın ordusu olduğu ancak Genelkurmay Başkanlığı ve kuvvet komutanlıklarından oluşan komuta kademesinin halkın ordusu olmadığıdır. Aynı bağlamda Uzman çavuş ve onbaşılar ile astsubaylar, yani gayri memnun zümrenin üzerine gidilmekte, bunların problemleri abartılı bir şekilde kamuoyunun dikkatine getirilmektedir. TSK;da gayri memnun bir zümre yaratılmaya çalışılmakta veya mevcut gayri memnunlar istismar edilmektedir. Ayrıca emekli veya muvazzaf TSK mensuplarının karıştığı olaylar TSK;nın tamamına mal edilmeye çalışılmakta, alınan ifadeler, nerede ise soruşturmaları naklen yayın ile takip edilir hale getirilmektedir.
GAYRİ MEMNUN ZÜMRE...BİZE TAKILMAK İSTENEN YENİ İSİM ..

SESSİZ ÇOGUNLUK SUSMAMALI ....